Το χριστουγεννιάτικο «δώρο» του ΤΑΡ

Ατελείωτα τα «δώρα» και οι εκπλήξεις που μας επιφυλάσσει ο ΤΑΡ (ένα από τα 10 βρωμερότερα έργα στη Γη, σύμφωνα με τη διεθνή οργάνωση ΒANKTRACK).

Η νέα «προσφορά» προς την τοπική κοινωνία της πολυεθνικής κοινοπραξίας είναι η καθίζηση της εθνικής οδού Σερρών – Θεσσαλονίκης στο ύψος του Προβατά από την πρώτη του μηνός, με αποτέλεσμα να κλείσει ο δρόμος.

Σύμφωνα με την «Εγνατία Οδός Α.Ε.», από 2/12/2017, υπεύθυνος είναι ο ΤΑΡ.

Στην επίσημη αυτή ανακοίνωση της «Εγνατία Α.Ε.» δεν υπήρξε αντίστοιχη (επίσημη) ανακοίνωση/απάντηση εκ μέρους των εργολάβων ή εκπροσώπων του ΤΑΡ. Η ανεπίσημη και ανώνυμη -συνεπώς χωρίς καμία εγκυρότητα- δήλωση «υψηλόβαθμου στελέχους – όμορης χώρας» της Bonatti International στα Serraika Nea (9/12) ότι «λάθος πέρασε στην κοινή γνώμη» η είδηση πως για την καθίζηση ευθύνεται ο ΤΑΡ και ότι η αλήθεια είναι πως η κοινοπραξία λαμβάνει «προληπτικά μέτρα», ενισχύοντας το υπέδαφος που είναι ασταθές στην περιοχή εκείνη, λόγω μεγάλης υγρασίας από το είδος των γεωργικών καλλιεργειών (ορυζώνες), επιβεβαιώνει πανηγυρικά ότι η ευθύνη βαρύνει εξολοκλήρου την κοινοπραξία, διότι:

α.  Ότι στην ευρύτερη περιοχή του Προβατά το υπέδαφος είναι «μαλακό» λόγω των ορυζοκαλλιεργειών ήταν γνωστό στην εταιρεία ευθύς εξαρχής, πριν καν τη σύνταξη της περιβαλλοντικής μελέτης, επισημάνθηκε δε στην κοινοπραξία και με παρατηρήσεις μέλους της κίνησής μας από τον Ιανουάριο ακόμη του 2013 (φάση διαβούλευσης επί της Έκθεσης Οριοθέτησης Περιεχομένου της Μελέτης Περιβαλλοντικών – Κοινωνικών Επιπτώσεων).

Ο ΤΑΡ ωστόσο, που στις αδρά πληρωμένες ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές διαφημίσεις του διατείνεται πως «ακούει» και «σέβεται» τη γνώμη των τοπικών κοινωνιών, έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του αυτές τις επισημάνσεις.

β.   Γιατί ο αυτοκινητόδρομος δεν παρουσίασε πρόβλημα τόσα χρόνια και αυτό συνέβη τώρα, αμέσως μετά τη διάτρηση του υπεδάφους για τη διέλευση του αγωγού;

Μικρή ανασκόπηση:

Το καλοκαίρι ήταν το σπάσιμο της αρδευτικής διώρυγας Κ5. Την άνοιξη οι καταστροφές αγροτικών δρόμων και οι αποκλεισμοί για μεγάλες χρονικές περιόδους αγροτικών καλλιεργειών και κτηνοτροφικών μονάδων. Λίγο νωρίτερα απετράπη την τελευταία στιγμή σύγκρουση αμαξοστοιχίας του ΟΣΕ με γιγαντιαίο φορτηγό της εταιρείας που είχε ακινητοποιηθεί πάνω σε ισόπεδη διάβαση έξω από τον Κρίνο.

Τίποτε από όλα αυτά δεν ήταν «ατύχημα» ή «αστοχία». Όλα προβλέψιμα και αναμενόμενα, όταν ένας αγωγός φυσικού αερίου μεγέθους του ΤΑΡ διέρχεται από πυκνοκατοικημένες αστικές-ημιαστικές και αγροτικές περιοχές.

Και αυτά είχαν επισημανθεί στους αρμόδιους, τόσο του έργου/κοινοπραξίας όσο και της πολιτείας –κεντρικής (κυβέρνησης) και τοπικής (δήμοι). Κανείς τους όμως δεν έλαβε υπόψη τις τεκμηριωμένες αυτές αντιρρήσεις και τις αντιπροτάσεις επιστημονικών φορέων για εναλλακτική όδευση του αγωγού.

Οι μεν κεντρικές κυβερνήσεις (πρώην και νυν), σεληνιασμένες με το όραμα του «μεγάλου έργου» και ξελιγωμένες για «ανάπτυξη» στα χρόνια της μνημονιακής ερήμωσης της χώρας, παρέδωσαν γην και ύδωρ στους επενδυτές. Οι δε τοπικές κυβερνήσεις, μόλις άστραψε στα μάτια τους η λάμψη του χρήματος και των «αντισταθμισμάτων» (έργα που, εκτός των άλλων, θα τα μοστράρουν και προεκλογικά), αντάλλαξαν, με ανήθικο τρόπο, τις αρχικές τους αντιρρήσεις, για τη χάραξη όδευσης του αγωγού και τη θέση του σταθμού συμπίεσης, αντί πινακίου φακής  (χορηγίες για γιορτές και πανηγύρια, πεζοδρομήσεις και διάφορα άλλα «ανταποδοτικά οφέλη»).

Σε όλους αυτούς, (Δήμους, Υπηρεσίες της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας, Κυβέρνησης και τοπικούς βουλευτές) που –υποτίθεται πως- πρέπει να λαμβάνουν μέριμνα για την προστασία του περιβάλλοντος (φυσικού και ανθρωπογενούς) και να διασφαλίζουν τη ζωή, την υγεία και την περιουσία των πολιτών θέτουμε τα εξής ερωτήματα:

1.      Τι θα συνέβαινε αν η καθίζηση παρουσιαζόταν αργότερα, κατά την περίοδο λειτουργίας του αγωγού; Αν ο αγωγός έσπαζε και το αέριο εκτινάσσονταν με τεράστια πίεση στον αέρα;

2.  Αν γινόταν έκρηξη, πόσες ζωές θα χάνονταν ή θα κινδύνευαν να χαθούν; Πόσες και ποιες καταστροφές θα συνέβαιναν, όπως συνέβη στις ΗΠΑ και Αυστρία πριν μερικές μέρες;

3.    Τι συνέπειες θα υπάρξουν από μια ενδεχόμενη έκρηξη στο σταθμό συμπίεσης, που θα τεθεί σε λειτουργία  δίπλα στο Κωνσταντινάτο, όπως συνέβη στο Αζερμπαϊτζάν πριν αρκετούς μήνες ;

4.  Ποια θα είναι η καθημερινή επιβάρυνση της ατμόσφαιρας και της υγείας των πολιτών από την «ασφαλή» λειτουργία του και το 24ωρο βουητό του;

5.      Πόσο θα επιβαρυνθούν τα γεωργικά προϊόντα της περιοχής και πόσο θα πέσει η τιμή τους στην αγορά, εξαιτίας αυτής της επιβάρυνσης ή έστω και μόνο της «φήμης» πως είναι επιβαρυμένα από τα καυσαέρια του σταθμού;

Ποια «αντισταθμιστικά οφέλη», σε τελική ανάλυση, μπορούν να αντισταθμίσουν αυτό το ανυπολόγιστο ρίσκο, οι συνέπειες του οποίου δεν είναι μεν ακόμη γνωστές και μετρήσιμες στο σύνολό τους αυτή τη στιγμή, πλην όμως εκτείνονται βαθιά στο χώρο και το χρόνο, όπως δείχνουν όλα τα εμπειρικά δεδομένα από αντίστοιχα έργα σε άλλες περιοχές του κόσμου;